اي مهربان خداي !

گمگشته ام تو بودي و کردم چو ديده باز

ديدم به آسمان و زمين و به بام ودر

تابنده نور توست ، هر جا ظهور تو ست

ديدم به هيچ نقطه ، تهي نيست جاي تو

خوش مي درخشد از همه سو ، جلوه هاي تو

اي مبداء وجود !

از کثرت ظهور نهان شد که کيستي

ازهر چه ظاهر است

تويي آشکارتر ..... مستور نيستي

نزديک تر زمن به مني ، دور نيستي

تو آشکاره اي ........من زين ميان گمم

کور ار نبيند ، اين گنه آفتاب نيست

نقص از من است ،ورنه  رخت را حجاب نيست

اي مهربان خداي !

در قلب من تبي است گدازان و درد ناک

احساس مي کنم که به کانون جان من

سوزنده آتشي است که سر مي کشد به اوج

احساس مي کنم عطشي مست و بي قرار

اندر فضاي هستي من مي دود چو موج

اين سوز عشق توست ،در من چو جان نهان

احساس مي کنم

درمان نسازد اين تب من جز دواي تو

زائل نسازد اين عطش ، الا لقاي تو

اي مهربان خداي !

تو راز جان و مايه ي سرمستي مني

تو هستي مني ، در عمق فکر و پرده ي جانم تويي ، تويي

آرام دل فروغ روانم تويي ، تويي

هر جا نگاه مي دود ، آن جا نشان توست

روشنگر وجود  ، رخ دلستان توست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: